- Bağlantıyı al
- E-posta
- Diğer Uygulamalar
- Bağlantıyı al
- E-posta
- Diğer Uygulamalar
Kuyrukluyıldızlar kütleçekimi ile
Güneş’e bağlı gökcisimleridir. Ancak
isimlerinin ima ettiğinin aksine yıldız
değildirler. Yıldızlar gibi kendi ışıklarını
kendileri üretmezler, gezegenler gibi
onlar da Güneş’ten kendilerine gelen ışı-
ğı yansıtırlar.
Kuyrukluyıldızlar buz, kaya, toz ve gazdan
oluşur. Bileşimleri gezegenlere benzer
ama onlardan çok daha küçüktürler. Kuyrukluyıldızların
çapları ortalama olarak
750 metre ile 20 kilometre arasındadır. Yö-
rüngeleri elips şeklindedir ve Güneş’e en
yakın ve en uzak oldukları konumlar arasında
çok büyük fark vardır. Güneş’in etrafında
dolanma süreleri birkaç yıl ile birkaç
milyon yıl arasında değişebilir. Küçük
oldukları ve sadece Güneş’ten kendilerine
ulaşan ışığı yansıttıkları için Güneş’ten
uzak oldukları konumlarda görülmeleri
zordur. Güneş’e yaklaştıkça sıcaklıkları
artar ve yüzeylerindeki katılar süblimleşerek
gaz haline geçmeye başlar. Böylece çekirdeklerinin
etrafında bir atmosfer olu-
şur. Bu atmosfer, kuyrukluyıldızları göktaşlarından
ayıran en önemli özelliktir ve
kuyrukluyıldız Güneş’e yaklaştıkça Güneş
ışınlarının etkisiyle kuyruğa benzer bir şekil
alır. Kuyrukluyıldızlar Güneş’e yaklaş-
tıkça üzerlerine düşen ışık miktarı arttığı
için parlaklıkları da artar. Hatta bazı
kuyrukluyıldızlar Güneş’e çok yaklaştıkları
zaman gündüz vakti bile Dünya’dan gö-
rülebilir.
Dünya’dan gözlenebilen kuyrukluyıldızların
en bilinen örnekleri şunlardır:
Halley, Chiron, Hale-Bopp, Hyakutake. Bu
kuyrukluyıldızların Dünya’dan en sık gözlenebileni
Chiron’dur. Güneş etrafındaki
bir turunu yaklaşık 51 senede tamamlar.
- Bağlantıyı al
- E-posta
- Diğer Uygulamalar
Yorumlar
Yorum Gönder